Dag Tuur, hopelijk heb je hierboven samen met tante Maria en nonkel Remy kunnen klinken op de verjaardag van je papa, jouw papa die voor hen een klein beetje meer betekende als gewoon een neef. Wil jij hierboven een klein beetje op hen letten aub.

Hey Tuur , 

Dag lieve schat,

Zolang ik leef

Exact een jaar geleden beleefden we samen een fantastisch 'mama-zoon-momentje' op reis. Een herinnering die ik koester en voor altijd bewaar in mijn hart. Hou van jou!

Dag lieve Tuur,

Hier zitten we dan op wat normaal gezien ons eerste bivak zou zijn waarbij we samen op voorwacht zouden gaan. Alhoewel het hier wel tof was miste ik steeds je aanwezigheid en warmte hier op bivak. Vooral tijdens kampvuur miste ik je. Hier in de cirkel ben je misschien niet fysiek aanwezig maar voor mij ben je er altijd wel bij.

Onlangs rijsttaart gebakken; voor een tante die dat graag lust.

Lieve Tuur,

Lieve Tuur,

Liefste Tuusje,

Hey Maateke,

Lieve Tuur,

Tuur Forever ❤️

Lieve Tuur, ik leerde je kennen een tiental jaar geleden toen ik nieuw in de familie kwam. We beleefden mooie tijden bij moeke Daisy en Pitte als de Sint was geweest en kort daarna was het tijd voor de nieuwejaarsbrieven. Elk jaar was dit een leuke gebeurtenis die altijd gepaard ging met veel en lekker eten (de Luikse bollen zijn een familierecept ondertussen). 

Een jaar geleden gingen we met de aspiranten naar de opendeurdag van het leger. Daar reden we rond in allerlei militaire vliegtuigen. Ook gingen we de Schelde op, met alle aspiranten en de leiders in een overvolle boot! Een hele belevenis. Terugdenkend aan deze dag was je meer dan een vriend, een talent, maar bovenal een voorbeeld. Een voorbeeld waarvan ik zoveel van heb geleerd. Je was een prachtige man, volwassener dan velen van ons op zoveel vlakken. Nooit oordeelde je over anderen zonder ze te kennen, en je glimlach was er altijd, klaar voor iedereen. Je was meer dan een vriend; je was een echte maat, altijd volledig toegewijd, vooral op elke chirozondag. Je inzet was bewonderenswaardig. Je lach was als een licht in ons leven, en je bereidheid om anderen te helpen kende geen grenzen.
we zullen je nooit vergeten, want je zit diep in ons hart en in de herinneringen die we koesteren. 

We dragen je mee in ons hart en denken terug aan 2 jaar geleden in Parijs.Nu zorg jij voor een stralende zon voor Joppe.

Dag lieve Tuur,

Je hebt van die mensen,
die stralen elke dag,
komen binnen in jouw klas,
met telkens weer die fijne lach

Nooit te moe,
nooit geen zin,
altijd opgewekt,
puur, van binnenin

Zo herinner ik me Tuur,
als fijne jongeman,
bij elke melk bij mijn koffie,
zolang ik kan

Op de tonen van Bart Peeters’ Lepeltjesgewijs zongen we ons eigen geschreven lied op de iet wat stille kampplaats van Haringe. Jij, de wat lagere bariton van de groep, maar toch overtuigd. De eerste noten blijven toch zo goed hè! En we zongen: ‘Xantho weeral dweis, Xantho weeral dweis, de Warre doet onnozel en de Norick mist een vijs,..’
Negen brommende jong-volwassen heren die er wat stonden te zingen, niet wetende dat dit ons laatste nummer zou worden.
Het is ergens gek om te weten dat ons laatste nummer ook van dezelfde artiest is als die van jouw favoriet nummer. Met de opvoering van Hercules eindigden we de allerlaatste show met dat nummer; ‘Tot je weer van me houdt’. Telkens als ik het terug opzet, krijg ik kippenvlees en doet het me terugdenken aan die laatste keer oefenen voor die fameuze Bonte Avond. Dat moest wel treffen dat er net op dat moment een journalist langskwam en ons op zijn lens nam. We stonden vaak op foto’s naast elkaar, om de andere jongens niet in hun eer te schaden. We waren nu eenmaal de twee reuzen van de groep, maar jij toch wel de opperreus. Zelfs ik moest die dag op mijn tippen staan om me groot te voelen.
Jouw nummer en dat van ons (aspiranten) zal nog veel opstaan en zal me telkens terug brengen naar dat moment, aan het kampvuur, met alle aspiranten samen en met een onbehagen gevoel van vriendschap. Ik mis je Tuur, en dit gemis zal altijd blijven. <3